De dozen met exemplaren van Kunst van Leven zijn binnen. Vrijdag 3 maart is de presentatie. Het belooft een mooi feest te worden. Kan je niet naar Zevenbergen komen, dan kan je het boek hier bestellen. We hebben gekozen voor een betaalbaar Kunstboek en we zijn erg blij met het resultaat.
Om de uitgave te vieren, hieronder nog een fragment.
Meer dan manshoog staan de palen in rijen op het strand. Als palissades omsluiten zij de wandelaar. Ze leiden zijn blik zeewaarts, waar ze langzaam ondergaan in de deining van de zich terugtrekkende zee. De hogere pilaren aan de kop staan als ware wachters, als houden ze de zee op afstand.
Strandlopertjes rennen ijverig heen en weer op het ritme van de aanspoelende golven en pikken naar schelpdieren, insecten of krabbetjes. Een groep meeuwen vliegt krijsend op als de wandelaar nadert.
Zeepokken en algen hebben zich vastgezet op de houten zuilen. Op de eblijn, tussen basaltblokken, huizen kleurige zeeanemonen, mosselen, alikruiken en zeesterretjes. Steenlopertjes keren schelpjes, op zoek naar voedsel.
De wandelaar verwondert zich over de schoonheid van dit haast verborgen leven. Een weldadige rust doorstroomt zijn hart op het kalme klotsen van de golven.
Hij staart naar de verte. Nog even en de zee zal zijn opmars weer beginnen in het eeuwigdurende ritme van eb en vloed. Zes uur op en zes uur af, rijgen de dagen zich aaneen tot weken en maanden. Seizoenen volgen elkaar op. De zee kabbelt zacht rond de palen of beukt meedogenloos voorbij de palissade en geselt de achterliggende duinen.
De wandelaar kijkt peinzend terug op zijn leven dat zijn nadagen heeft bereikt. Jaren kabbelden vreedzaam voorbij, dan weer woedden stormen meedogenloos in zijn bestaan. Hij bleef standvastig als de houten wachters die het noodweer trotseren.
De zon bereikt al haast haar hoogste punt. Achter zijn rug is het strand verder tot leven gekomen. Tegen de duinenrij zitten groepjes mensen op kleden en badhanddoeken in zomerkleding en zwemtenue. Kinderen hollen zeewaarts met kleurige schepjes en emmertjes. Jongeren slaan een bal over en weer. Hun rumoer is niet in staat de innerlijke rust van de wandelaar te verdrijven. Glimlachend kijkt hij naar een jongetje dat energiek zeewater leidt naar de gracht om zijn vluchtig zandkasteel.
